Gjuha shqipe
Gjuha shqipe (ose thjesht shqipja) është gjuhë dhe degë e veçantë e familjes indo-evropiane që flitet nga më shumë se 6 milionë njerëz.
Thënie[Redakto]
- Unë s’jam vet asnjë thrrime,
- Zot! Të lutem duke qarë;
- Ali! thërret gjuha ime,
- Alinë, Ahmed Myhtarë;
- Hysejn, më qan zëmra shumë,
- Haxhi Bektashë, Hunqarë,
- Them kët vjersh’ për brengën t’ime,
- M’u qepn’ ca të mallkuarë!
- Pse punoj për gjuhën t’ime,
- Dua të zgjuaj Shqiptarë.
- Në Vlor’ Kudhës tek po rija,
- Treqind e tetëmbëdhjetë,
- Viti turqishte ka qënë,
- Sheshi kish dalë Mavija!
- Spijunët bashkë u-bënë,
- Më dogjnë planet e mia!
- E mori vesh dhe Turqia,
- Që përhapja shqipen unë,
- Erdhi çifte suvarija,
- Më muarr në burg më shpunë
- O Salih! Mos rri pa punë
- Merr shkruaj nga Fuzuliu,
- Arabi, Farsi ka shumë
- Shqip t’a marrij vesh njeriu.
- - Salih Baba[1]
Referime[Redakto]
- ^ Elsie, Robert (2019). The Albanian Bektashi: history and culture of a Dervish order in the Balkans (në anglisht). London: I.B. Tauris. ISBN 978-1-78831-569-2
