Arben Duka

Ky artikull nuk përmban asnjë referim. Për pasojë, besueshmëria në të lë për të dëshiruar. Ndihmoni të shtojmë burime sipas udhëzimeve të përshkruara te Ndihmë:Referimi.

Arben Duka (5 dhjetor 1957 - ), ka lindur në Labovë të Gjirokastrës. Është shkrimtar shqiptar.

Thënie

• Në dyert e ndriçuara të dashurisë, nuk mund të hyhet duke kaluar nëpër tunele të errët.
• Këmbana nuk do të vlente asgjë pa tingullin e saj. Kështu dhe njeriu pa zërin e tij të veçantë.
• Babëzia dhe xhelozia qëndrojnë në themel të çdo krimi dhe babëzie.
• Me zemrën e një njeriu që ju do, nuk mund të silleni si me një qytet të pushtuar.
• Truri i njeriut është miniera më e pa shfrytëzuar. Të mënçurit janë ata që dinë të ndajnë mineralin nga balta.
• Për të parë madhështinë, nuk ka nevojë të përdorim teleskopë.
• Nuk mund të ketë padrejtësi të vogël dhe padrejtësi të madhe. Ka thjesht padrejtësi dhe kaq.
• Xhelozia nuk është një krimb që e gërryen dashurinë pak e nga pak, por është një gjarpër që kafshon dhe helmon pa rreshtu, jo vetëm dashurinë, por krejt kuptimin e jetës.
• Kush mbetet rob i kujtimeve të së kaluarës, s’ka guxim të kërkojë rrugët e së ardhmes.
• Mbasi e helmon dikë në shpirt, nuk mund ta ëmbëlsosh dot me një lugë mjaltë, madje as me mjaltin e gjithë botës.
• Në qoftë se mbretërinë e lumturisë tënde do ta ndërtosh mbi themelet e pikëllimit dhe vuajtjes së dikujt tjetër, mallkimi dhe mungesa e qetësisë do të të ndjekin hap pas hapi gjer në ditën e fundit.
• Ne nuk mund të nisim një rrugë të re me këpucë të vjetra dhe as të gatuajmë një bukë të re me maja të vjetër e të thartuar.
• Një kasolle në këmbë, vlen më shumë se një pallat i rrëzuar.
• Politika nuk mund të shndërrohet në një instrument që prodhon kurthe për të zënë lepuj, por në një instrument që prodhon shpresë, besim dhe dashuri.
• Lumenjtë dhe mund t’i ndalim e t’u ndryshojmë rrjedhën, po kohën dhe vdekjen kurrë.
• Kur s'ka mish të pjekur, rroftë Zonja sallatë!